Имам 45 години, знаете ли колку пријатели имам погpeбано кои водеа здрав живот: Ова е единствената вистинска суштина!
Овaa уметничка тврди дека не се разбо луваме затоа што живееме во загаден град, јадеме лоша храна и малку вежбаме.
Уметницата Светлана Казина пред 20 години се преселила во мала куќа надвор од градот, без вода, топла бања, каде често нема струја.
Вели дека го сака животот и живее со уживање. Секој ден учи нешто ново за светот, ја истражува природата и вели дека секој ден е изненадена од нешто ново.
„Во природата има се што може да не направи среќни“, тврди Светлана. Но, како се случи ова? Зошто решила да се пресели од метрополата во куќа отсечена од светот?
Главната причина е што таа смета дека начинот на живот не треба да биде здрав, туку среќен. Еве што вели Светлана за тоа:
„Болecтите не доаѓаат затоа што екологијата ни е лоша, водата е нечиста и користиме многу пластика. Дали ќе се раз6oлите не зависи од тоа дали живеете во град или на село.
Верувај ми, човечкото тело е неверојатна машина способна да се прилагоди на какви било услови и секоја храна. Селаните не поднесуваат прашкаста храна, флаширана вода и дишење градски воздух, нели.
Но, не затоа што сето тоа е валкано и нездраво, туку затоа што е различно. Затоа што нивното тело не е навикнато на тоа.
Исто така, луѓето кои пораснале во градот не се прилагодуваат така лесно на руралните услови – различните временски услови, локалната храна, а висината и атмосферскиот притисок воопшто не им се добри. Вие сте таму каде што сте, и навикнати сте таму каде што сте.
Ако човек живее во склад со природата, се моли или медитира, јаде само природна храна, тоа не значи дека ќе живее сто години и ќе умpe здрав.
Знаете ли колку пријатели имам погpeбано досега, кои водеа здрав начин на живот? Повеќето од нив беа спортисти, лекapи и луѓе кои се обидуваа да работат на нивниот духовен развој.
Непушачи, не пиеле алкохол, но сепак починале од pak.
Можеби никогаш нема да разберете зошто доаѓаат болecтите, но знајте дека нема да ги избегнете со диета, вежбање до степен на исцрпеност и размислување дали сте згрешиле во некоја од овие области. Проблемот е што болecта не започнува во телото, туку во главата.
Затоа научете да живеете среќно! Научете каква храна ви одговара, не она што тие велат дека е здраво, туку она што вашето тело го прифаќа. Тоа и како реагира кога ќе го наполните со одредена храна.
Батали работа која ве тера да се јадете од внатре секој ден. Ослободете се од социјалните мрежи и животот за да ставите на нив неколку совршени фотографии кои немаат врска со реалниот живот, туку само ви предизвикуваат стрес.
Правете го она што отсекогаш сте сакале да го правите. Научете да свирите гитара или пијано, пејте, скијајте.
Обојте ја боенката, наредете ги мозаиците. Секој од нас е уметник со талент. Не сонувајте за велосипед, купете го! Не собирајте соништа, бидејќи тие полека гнијат во оддалечените агли на мозокот.
Дали ви се допаѓа осаменоста? Бидете сами. Исклучете се што ве нервира и ви ја јаде енергијата. Најдете радост во сè.
Живејте среќен живот!
И сега ќе ви ја откријам најважната тајна на животот и смислата на животот: Tаа не постои.
Тоа е само живот. Утро, пладне, вечер, ноќ и повторно круг. Има планета, луѓе, флора, фауна. Празници и работни денови. Среќа и проблеми. Има и cмpт. И тоа доаѓа во секое време, на која било возраст.
Дали навистина имате време да живеете туѓи соништа, засновани на потажни вредности и норми?
Животот е подарок и треба да го цениш, а најмногу ќе го цениш ако го живееш среќно.
Ако веќе не можете да верувате дека смислата на животот не постои, тогаш да се свртиме кон мудреците – сите тие велат едно – смислата на животот е да се најде среќа. Токму тоа ти го кажувам, само малку поинаку го разбирам.
Сепак, сето ова не значи дека не треба да ја следите среќата. Ако тоа е твоја среќа. Ако за вас среќата е здрава исхрана, тогаш јадете здраво.
Само имајте на ум дека повеќето луѓе на крајот сфаќаат дека цел живот го поминале барајќи нешто, работејќи, трчајќи некаде и не го забележале најважното нешто што им било пред нос.
Тоа се обично сакани, со кои не успеавме да поминеме доволно време поради интензивното трчање и бесмисленоста.
Ве молам, не заборавајте: Среќата не е ниту на село ниту во град, ниту на планина ниту на асфалт. Среќата е во вашата глава. Живеј како што сакаш, не ја споредувај својата среќа со другите.
Никој нема да ја разбере вашата среќа, исто како што вие не ја разбирате туѓата. И да нема такви споредби на среќа, религии, вредности, немаше да има проблеми, вokни, неволји, несреќи…“