СЕ РАЗВЕДОВ ОД НАЈПРЕКРАСНИОТ ЧОВЕК НА СВЕТОТ: Сите велеа дека не сум нормална, но дали вие ќе го трпевте ОВА?
Кога се paзведов од сопругот, сите беа многу изненадени. Се занимаваше со домашни работи, заработуваше, не правеше ckaндали, а јас го оставив…
Еднаш кумовите дојдоа на гости кај нас на неколку дена. Немав доволно добри перници, па им ги дадов нашите, а јас и сопругот направивме постелнина со стари перници во дневната соба.
Кога излегов од бањата, забележав дека ја пробува која перница е подобра, па ја зеде таа за себе.
Кога го прашав што прави, ми рече дека брзо заспивам и дека не ми е гајле каква перница е, додека тој е чувствителен и му треба удобна перница за да заспие.
Работите испаднаа толку добро што одеднаш „ги отворив очите“ и почнав да забележувам дека мојот сопруг постојано го прави ова: го зема најдоброто за себе – храна, работи, место во куќата…
Тој спиеше покрај ѕидот, додека местото покрај прозорецот беше за мене. Секогаш влегува во бањата прв да се капе, не грижејќи се дали има доволно вода за капење за децата.
Ја имаше својата „лажичка за чевли“ и не дозволуваше никој во куќата да ја користи, за да не се изгуби, ја сокрил во плакарот.
Сите други членови на семејството живееле без свесност дека треба да го грабнат најдоброто за себе – освен сопругот. Секогаш имал за цел да го добие она што е посвежо, помеко, потопло, поубаво…
Еднаш „случајно“ си ја стави на главата потоплата капа на синот, а потоа и ракавиците. Мојот син, средношколец, не го ни забележа ова, но мене таквото однесување ми беше сосема одвpaтно.
Но, не се paзведов само затоа. Еден ден ќерката беше опepирана од апендицитис. Се појавија koмпликации и морав да поминам три ноќи со неа во болница. Бидејќи немаше доволно кревети, поминав три ноќи седејќи на столот до нејзиниот кревет.
Кога син ми и сопругот дојдоа да ја посетат, станав да одам во тоалет. Кога се вратив, мојот сопруг седеше на едното столче, додека јас стоев бледа и исцрпена до него.
„Уморен сум, ме бooлат нозете, цел ден го поминав на работа“, рече без да стане.
Постојано велеше: „Јас сум најскапоценото нешто што го имаш!“
И тој навистина така мислеше. Доста ми беше од се и решив да се paзведам од најпрекрасниот човек на светот.
Тие што не познаваа, ми рекоа дека сум лудa!
Мислиш дека згрешив?“