Дали се КРСТИШ кога ќе поминеш покрај цpквата? Свештеник објаснува дали е ПPИМИТИВИЗАМ или христијански чин.
Често можеме да видиме како луѓето се крстат кога поминуваат покрај црква или манастир, а сега имаме објаснување за тој христијански чин.
Hеколку години уназад сме сведоци дека луѓето често се крстат кога поминуваат покрај црквата, тоа најчесто имаме прилика да го видиме во транспортот.
И додека едни веруваат дека тоа е механички чин, кој нема никаква врска со верата и поврзувањето со Бога, други во овој чин гледаат израз на почит кон светото и верата.
За некои луѓе тоа е форма на примитивизам, јавно претставување на став. Но, точно е дека овој чин никому не му пречи, колку и да изгледа непримерно во одредени моменти.
Прашањето што се наметнува е дали тоа е мода, некаква појава прифатена од мнозинството или е христијански чин?
– Мислам дека таквиот чин е апсолутно христијански. Кој чувствува потреба на овој начин да му се приближи на Бога, макар и само за момент, не прави ништо лошо.
Крстот има две „линии“. Хоризонталните и вертикалните линии ја претставуваат љубовта и ја симболизираат љубовта кон Бога – објасни еднаш за Дневно свештеникот Саша Ѓурѓевиќ.
Од друга страна, социологот Ратко Божовиќ смета дека овој чин е еден вид невербална комуникација, навика и механичка реакција.
– Јас сум на мислење дека тоа е форма на навика или механичка реакција. Младите порано не го правеа тоа, а сега ги гледаме како мacoвно се крстат на јавно место.
Тоа сигурно го виделе од нивните постари. Сепак, верувам дека кај поединци се почнува од внатрешните настани.
Многумина на овој начин ја покажуваат својата љубов кон Бог. Тоа е еден вид емпатија, чувствителност, емоции. Значи, кај едни е манир, а кај други внатрешно чувство – објаснува социологот.
Мислењата се поделени за чинот на kpстење.
Заклучокот е дека нема официјална форма. Прекрстувањето додека поминувате покрај религиозен објект не е мерка за количината на христијанската љубов.
А ако живееш чесно и не се крстиш додека поминуваш покрај црква, не значи дека си полоша личност.
Како што можеме да видиме, работата е индивидуална и зависи од човек до човек.
И што мислите вие за тоа?